زادﮔﺎﻫﺶ دﺑﯿﺮﺳــﺘﺎن دﺧﺘﺮاﻧﻪ ﻧﺪاﺷﺖ؛ ﻣﺠﺒﻮر ﻣﻰ ﺷﻮد دوره دﺑﯿﺮﺳﺘﺎن را ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺘﻔﺮﻗﻪ اداﻣﻪ ﺑﺪﻫﺪ و ﺑﺎ اﯾﻦ ﮐﺎر ﺑﻪ ﺷــﺮاﯾﻂ دﯾﮕﺮ دﺧﺘﺮان ﮔﯿﻼﻧﻐﺮب ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از دﺑﺴﺘﺎن ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ دارى ﻣﻰ ﺷﺪﻧﺪ، ﺗﻦ ﻧﺪﻫﺪ. ﻓﻮق دﯾﭙﻠﻢ ﺣﺮﻓﻪ و ﻓﻦ را ﮐﻪ ﻣﻰ ﮔﯿﺮد، دو ﺳــﺎل ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻌﻠﻢ راﻫﻨﻤﺎﯾﻰ ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻪ ﮐﺎر ﻣﻰ ﺷــﻮد. ﭘﺲ ﻣﺪﺗﻰ ﺑﻪ ﺷــﺮاﯾﻄﻰ ﺑﺮﻣﻰ ﺧﻮرد ﮐﻪ ﮐﺎر ﮐﺮدن ﺑﺮاﯾﺶ ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻦ ﻣﻰ ﺷﻮد؛ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﻰ ﮔﯿﺮد ﺑﻪ ﺧﺎرج از اﯾﺮان ﺑﺮود و آﻧﺠﺎ اداﻣﻪ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﺑﺪﻫﺪ. ﺳﺎل 1364ﺑﻪ آﻟﻤﺎن ﻣﻰ رود و در داﻧﺸﮕﺎه ﮐﺎﺳﻞ رﺷﺘﻪ ﻣﻬﻨﺪﺳﻰ ﮐﺸﺎورزى ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﻰ ﻣﻰ ﺧﻮاﻧﺪ. ﭘــﺲ از اﺗﻤﺎم ﺗﺤﺼﯿﻞ، در ﺳــﺎل 71ﺑﻪ اﯾﺮان ﺑﺮﻣﻰ ﮔﺮدد و ﭘﯿﺸــﻨﻬﺎد ﻃﺮح ﮐﻤﭙﻮﺳــﺖ ﮐﺮﻣﺎﻧﺸــﺎه را ﺑﻪ ﻣﺴﺌﻮﻻن اﯾﻦ اﺳــﺘﺎن ﻣﻰ دﻫﺪ، اﻣﺎ ﭼﻮن ﺷﺮاﯾﻂ ﻓﺮاﻫــﻢ ﻧﺒﻮد اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع را ﺿﺮورى ﻧﻤﻰ ﭘﻨﺪارﻧﺪ و ﺟﺪى ﻧﻤﻰ ﮔﯿﺮﻧﺪ و ﻃﺒﻌﺎً ﻣﺮاﺟﻌﺎت ﻣﮑﺮر ﺑﻪ ﻣﺴــﺌﻮﻻن ذﯾﺮﺑﻂ اﺳﺘﺎن ﻫﻢ ﻧﺘﯿﺠﻪ اى ﺣﺎﺻﻞ ﻧﻤﻰ ﮐﻨﺪ. آﻧﺮوز، ﺷﯿﺮزادى ﺑﺎ ﺧﻮد ﻓﮑﺮ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﯾﺎ داﻧﺶ ﻣﺴﺌﻮﻻن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻗﻮى ﻧﯿﺴــﺖ ﮐﻪ اﯾﻦ ﭘﯿﺸــﻨﻬﺎد را ﻧﻤﻰ ﭘﺬﯾﺮﻧﺪ و ﯾﺎ ﺧﻮدش اﺳﺘﺪﻻل ﺿﻌﯿﻔﻰ دارد. ﺑﺮاى ﻫﻤﯿﻦ، ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﻰ ﮔﯿﺮد در رﺷﺘﻪ اﮐﻮﻟﻮژى ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ ﺷــﺎﺧﺺ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﭘﺴــﻤﺎﻧﺪ( اداﻣﻪ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﺑﺪﻫﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧــﺪ ﻣﻮﺿﻮع را ﺑﻬﺘﺮ ﺗﻮﺟﯿﻪ ﮐﻨﺪ. در ﻫﻤﺎن داﻧﺸــﮕﺎه ﮐﺎﺳﻞ، رﺷﺘﻪ اﮐﻮﻟﻮژى ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ را ﺑﻪ اﺗﻤﺎم ﻣﻰ رﺳــﺎﻧﺪ، ﺗﻤﺎﻣﻰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺗﺶ را در ﺧﺼﻮص ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﭘﺴــﻤﺎﻧﺪ اﯾﺮان ﺗﮑﻤﯿﻞ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ و ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﻰ رﺳــﺪ ﮐــﻪ راﻫﮑﺎرﻫﺎﯾﻰ ﮐﻪ ﺑﺮاى ﮐﺸﻮرﻫﺎى در ﺣﺎل ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﺜﻞ اﯾﺮان ﻣﻄﺮح ﻣﻰ ﺷﻮد، ﻓﻘﻂ ﺑﺮاى ﮐﺸﻮرﻫﺎى ﺻﻨﻌﺘﻰ اﺳﺖ و ﮐﺎرﺑﺮد آن ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﺮاى اﯾﺮان ﻣﻤﮑﻦ ﻧﯿﺴﺖ. ﺧﺎﻧـﻢ ﺷـﯿﺮزادى، اوﻟﯿﻦ ﮐﺎرى ﮐـﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ رﺷـﺘﻪ ﺗﺎن ﺑﻌﺪ از ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ اﯾﺮان اﻧﺠﺎم دادﯾﺪ، ﭼﻪ ﺑﻮد؟ﭘﺲ از ﺑﺮرﺳﻰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺑﺮاى ﭘﺎﯾﺎن ﻧﺎﻣﻪ ام اﻧﺠﺎم داده ﺑﻮدم، ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﺷــﻬﺮدارى ﮐﺮﻣﺎﻧﺸﺎه ﻫﻨﻮز آﻣﺎدﮔﻰ اﺟﺮاى ﭼﻨﯿﻦ ﻃﺮﺣﻰ را ﻧﺪاﺷﺖ، ﺑﻪ ﺷــﻬﺮﻫﺎى دﯾﮕﺮ از ﺟﻤﻠﻪ ﺗﻬﺮان و ﺷــﻬﺮﻫﺎى ﺷﻤﺎﻟﻰ اﯾﺮان، ﮐﻪ ﻣﺸﮑﻞ زﺑﺎﻟﻪ داﺷــﺘﻨﺪ، ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﺮدم و ﻫﺪﻓﻢ را ﺗﻮﺿﯿﺢ دادم. اﻣﺎ ﻫﯿﭻ اﺗﻔﺎق ﻣﺜﺒﺘﻰ ﻧﯿﻔﺘﺎد. ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ اﻫﻤﯿﺖ زﯾﺴــﺖ ﻣﺤﯿﻄﻰ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑــﺮاى اﯾﺮان، ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺧﻮدم اﯾﻦ ﻃﺮح را ﺷــﺮوع ﮐﻨﻢ. ﺳــﺎل 1375درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺠﻮز اﺣﺪاث واﺣﺪ ﺑﯿﻮﮐﻤﭙﻮﺳــﺖ را از ﺻﻨﺎﯾﻊ اﺳــﺘﺎن ﮐﺮدم. ﺧﺐ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﻣﻦ در واﻗﻊ ﻋﻠﻤﻰ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ دﺳــﺖ آورده ﺑﻮدم؛ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﮐﺮدن ﻋﻠﻢ ﺑﻪ ﺛﺮوت ﮐﺎر آﺳــﺎﻧﻰ ﻧﺒﻮد. ﺷﻌﺎر ﺧﻮاﺳــﺘﻦ، ﺗﻮاﻧﺴﺘﻦ اﺳﺖ" ﻫﻤﯿﺸــﻪ ﻫﻤﺮاه ﻣﻦ ﺑﻮد. ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع را ﺗﺎ ﺣﺪودى ﺗﻮﺟﯿﻪ ﮐﻨﻢ. درﺧﻮاﺳــﺖ وام ﮐــﺮدم و ﺑﺎ ﭘﯿﮕﯿﺮى ﻫﺎى ﻓﺮاوان وام ﮔﺮﻓﺘﻢ. ﺑﺎ ﭘﯿﮕﯿﺮى ﻫﺎى ﻓﺮاوان در ﺳــﺎل 1377ﻣﺴــﺌﻮﻻن وﻗﺖ ﺷﻬﺮدارى ﮐﺮﻣﺎﻧﺸــﺎه ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ در اﺟﺮاى ﻃﺮح ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪ و ﺷﺮﮐﺖ ﺑﺎزﯾﺎﻓﺖ ﻣﻮاد و ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮐﻮد آﻟﻰ ﮐﺮﻣﺎﻧﺸــﺎه ﺗﺄﺳﯿﺲ ﺷﺪ و در ﺳﺎل 1380ﻃﺮح ﺑﻪ ﺑﻬﺮه ﺑﺮدارى رﺳﯿﺪ.
ﭼـﻪ ﻟﺰوﻣـﻰ ﺑـﺮاى اﺟﺮا و اداﻣﻪ اﯾـﻦ ﻃﺮح ﻣﻰ دﯾﺪﯾﺪ ﮐـﻪ ﺑﺎ اﯾﻦ ﻣﻤﺎرﺳﺖ و ﺟﺪﯾﺖ ﭘﯿﮕﯿﺮش ﺑﻮدﯾﺪ؟ﻣــﻰ داﻧﯿــﺪ ﮐﻪ ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴــﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺎﻻﯾﻰ اﺳــﺖ ﮐﻪ ﻧﻪ وارداﺗﻰ اﺳــﺖ ﻧﻪ ﺻﺎدراﺗﻰ؛ ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴــﺖ را در ﻣﺤﻞ و ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺳــﺎﺧﺖ. ﻣﻮﺿﻮع آﻟﻮدﮔﻰ زﯾﺴــﺖ ﻣﺤﯿﻄﻰ ﻧﺎﺷــﻰ از دﻓﻦ ﻏﯿﺮ اﺻﻮﻟﻰ ﭘﺴــﻤﺎﻧﺪﻫﺎ در ﺗﻤﺎﻣﻰ ﺷﻬﺮﻫﺎى اﯾﺮان ﻣﺸــﮑﻠﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﻞ ﺷﻮد و ﯾﮏ ﺿﺮورت ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ اﻧﮑﺎر اﺳﺖ. اﻋﺘﻘﺎد داﺷﺘﻢ و دارم ﮐﻪ اﮔﺮ ﯾﮏ ﻃﺮح ﻣﻮﻓﻖ در اﯾﻦ ﺧﺼﻮص اﺟﺮا ﺷﻮد، دﯾﮕﺮ ﺷــﻬﺮﻫﺎى اﯾﺮان اﯾﻦ راه را اداﻣﻪ ﺧﻮاﻫﻨﺪ داد؛ ﻧﻪ ﻓﻘﻂ اﻣﮑﺎن اداﻣﻪ ﮐﺎر ﺑﺮاى
ﻣﻦ، ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮاى ﺑﺴﯿﺎرى از ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن دﯾﮕﺮ در اﯾﺮان ﻓﺮاﻫﻢ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. ﺑﺤﺚ زﺑﺎﻟﻪ ﯾﺎ ﭘﺴﻤﺎﻧﺪ ﺑﺴﯿﺎر ﻋﻤﯿﻖ ﺗﺮ از آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﻦ ﺑﻪ آن ﺑﭙﺮدازم. اﻧﺴﺎن ﻣﺼﺮف ﮐﻨﻨﺪه ﺑﺮاى ﻫﺮ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ روزﻣﺮه ﺧﻮد ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﻣﺼﺮف اﻗﻼﻣﻰ از ﺧﻮراك، ﻟﻮازم ﻣﺼﺮﻓﻰ ﮐﻮﺗﺎه ﻣﺪت، و ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺪت دارد؛ در واﻗﻊ اﻧﺴﺎن ﺧﻮدش ﺑﺎ زﺑﺎﻟﻪ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ ﻣﻰ آﯾﺪ و ﺑﻪ ﻋﻨﻮان زﺑﺎﻟﻪ ﻫﻢ دﻓﻦ ﻣﻰ ﺷــﻮد. ﺑﺮاى ﻫﺮ دوره و ﻫــﺮ ﮐﺎﻻ و ﻫﺮ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﻢ ﻣﺪﯾﺮﯾــﺖ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰى و ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژى ﺧﻮد را ﻣﻰ ﻃﻠﺒﺪ؛ ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﻘﺎى اﯾﻦ ﺑﺨﺶ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺣﯿﺎت اداﻣﻪ دارد. در واﻗﻊ ﭼﺎﻟﺶ ﻫﺎ را ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻓﺮﺻﺖ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﮐﺮد.
ﭼﺎﻟﺶ ﻫﺎﯾﻰ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ رو داﺷﺘﯿﺪ ﭼﻪ ﺑﻮد؟درﺧﺼﻮص ﭼﺎﻟﺶ ﻫﺎ و ﻣﻮاﻧﻊ اﮔﺮ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻢ، ﺑﺴــﯿﺎر اﺳــﺖ. ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﻣﻰ داﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎرى از ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ آﮔﺎه ﺳﺎزى ﻋﻤﻮﻣﻰ دارد، ﺑﻪ ﺧﺼﻮص ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ. ﺗﻌﻮﯾﺾ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻫﺎ، و اﻏﻠﺐ ﻋﺪم آﮔﺎﻫﻰ ﻣﺴﺌﻮﻻن ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ اﻫﺮم ﺑﺎزدارﻧﺪه اﺳﺖ. ﺑﻮروﮐﺮاﺳﻰ اﯾﺮان ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﺟﺎى ﺧﻮد را دارد! ﻣﻬﻤﺘﺮ از ﻫﻤﻪ وﻗﺘﻰ ﻣﺠﺮى و ﭘﯿﺸــﻨﻬﺎد دﻫﻨﺪه ﻫﻢ ﯾﮏ زن ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺎﯾﺪ ﭼﻨﺪ ﺑﺮاﺑﺮ وﻗﺖ ﮔﺬاﺷــﺖ. ﻣﺎ زﻧﺎن ﮐﻪ ﻧﺼﻒ ﻣﺮدﻫﺎ ﺣﻖ دارﯾﻢ، دﯾﮕﺮ ﻣﻘﻮﻟﻪ ﺧﻮد را دارد. وﻟﻰ ﻫﻤﻪ اﯾﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺎﻧﻊ رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﻫﺪف ﺑﺎﺷﺪ. ﺗﺪاﺑﯿﺮ و اﺑﺘﮑﺎراﺗﻰ ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﺪ. ﻧﻈﺎﻣﻰ ﻣﻰ ﮔﻮﯾﺪ: ﺻﺒﺮ و ﻇﻔﺮ ﺑﺎ ﻫﻤﻨﺪ. اﻣﺮوز ﭘﺲ از ده ﺳــﺎل، ﻃﺮح ﮐﺮﻣﺎﻧﺸــﺎه ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ اﻟﮕﻮى ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺮاى اﮐﺜﺮ ﺷــﻬﺮﻫﺎى اﯾﺮان ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ.
در ﺣـﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ در اﯾﻦ ﭘﺮوژه ﻣﺸـﻐﻮل ﺑـﻪ ﮐﺎرﻧﺪ؟ ﺑﺮاى ﺗﻮﺳﻌﻪ اﯾﻦ ﭘﺮوژه ﭼﻪ روﯾﮑﺮدى دارﯾﺪ؟روز اول ﯾﮏ ﻧﻔﺮه ﺷــﺮوع ﮐﺮدم، و ﺣﺎﻻ ﺧﻮﺷــﺤﺎﻟﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴــﺘﻘﯿﻢ در ﭘﺮوژه ﺑﺎزﯾﺎﻓﺖ ﮐﺮﻣﺎﻧﺸــﺎه 70ﻧﻔﺮ ﻣﺸــﻐﻮل ﺑﻪ ﮐﺎر ﻫﺴــﺘﻨﺪ. در ﻣﺠﻤﻮع ﺳﺎﯾﺮ ﺑﺨﺶ ﻫﺎى ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﭘﺴــﻤﺎﻧﺪ )ﺟﻤﻊ آورى، آﻣﻮزش و…( ﺣﺪود 700ﺷﻐﻞ را در ﺷــﻬﺮ اﯾﺠﺎد ﮐﺮده ام. ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺣﺪود 60ﺷــﻬﺮ اﯾﺮان را اﻧﺠﺎم داده ام. ﯾﮏ ﺗﯿﻢ ﻣﻬﻨﺪﺳﻰ از ﺟﻮاﻧﺎن ﮐﺮﻣﺎﻧﺸﺎه را آﻣﻮزش داده ام )ﺣﺪود 35 ﻧﻔــﺮ( ﮐﻪ در ﺣــﺎل اﻧﺠﺎم ﻓﺎز ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺗﻰ ﯾﺎ ﻧﻈﺎرت ﺑﺮ اﺟﺮاى ﻃﺮح ﻫﺎى ﺳــﺎﯾﺮ
ﺷﻬﺮﻫﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﺑﺮ اﺳــﺎس ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ وزارت ﮐﺸﻮر، ﺗﺎ ﺳــﺎل 1390ﺗﻤﺎﻣﻰ ﺷﻬﺮﻫﺎى اﯾﺮان ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎى ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﭘﺴﻤﺎﻧﺪ ﺧﻮد را اﯾﺠﺎد ﮐﻨﻨﺪ.
ﻣﻰ داﻧﯿﻢ ﮐﻪ زن ﺑﻮدن و ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻦ ﺑﻮدن ﺑﻪ ﻃﻮر ﻫﻤﺰﻣﺎن ﭼﻨﺪان آﺳﺎن ﻧﯿﺴﺖ. ﺷﻤﺎ ﺳﺨﺘﺘﺎن ﻧﺒﻮد؟زﻣﺎﻧﻰ ﻫﺰاران ﻧﻪ" ﺷــﻨﯿﺪم: اﯾﻨﺠﺎ اﯾﺮان اﺳــﺖ، آﻟﻤﺎن ﻧﯿﺴﺖ. ﻫﻨﻮز ﻫﻢ ﻋﺪه اى ﻣــﻰ ﮔﻮﯾﻨﺪ. ﻣﻦ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﮑﺮدم و ﻣﺼﺮاﻧﻪ ﻫﺪف ﺧﻮدم را دﻧﺒﺎل ﮐﺮدم و زن
ﺑﻮدن را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺎﻧﻊ ﮐﺎر ﻧﭙﺬﯾﺮﻓﺘﻢ. ﯾﺎدم ﻫﺴــﺖ ﯾﮏ روز در ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ اى از ﻣﻦ ﭘﺮﺳــﯿﺪﻧﺪ وﻗﺘﻰ در ﺟﻠﺴﺎﺗﻰ ﮐﻪ اﻏﻠﺐ ﺣﺎﺿﺮان آن آﻗﺎﯾﺎن ﻫﺴــﺘﻨﺪ ﺷﺮﮐﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﻢ ﭼﻪ اﺣﺴﺎﺳﻰ دارم؟ ﺗﺎ ﺑﻪ آن ﻣﻮﻗــﻊ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻓﮑﺮ ﻧﮑﺮده ﺑﻮدم؛ ﭘﺎﺳــﺦ دادم ﻣﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان زن ﯾﺎ ﻣﺮد در ﺟﻠﺴــﺎت ﺷــﺮﮐﺖ ﻧﻤﻰ ﮐﻨﻢ، ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﺷــﺮﮐﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﻢ. ﻓﺮدوﺳــﻰ ﺑﺰرگ ﻣﻰ ﮔﻮﯾﺪ: ﻫﺮ ﻣﻠﺘﻰ ﮐﻪ داﻧﺎﯾﻰ، ﯾﻌﻨﻰ داﻧﺶ را اﻟﮕﻮى ﺧﻮد ﻗﺮار دﻫﺪ ﻫﻤﯿﺸــﻪ ﺗﻮاﻧﺎﺳﺖ؛ زﯾﺮا داﻧﺶ ﭘﻮﯾﺎﯾﻰ اﺳﺖ. ﻣﻠﺘﻰ ﮐﻪ ﭘﻮﯾﺎﺳﺖ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺟﻮان اﺳﺖ. اﯾﻦ اﻋﺘﻘﺎد ﻣﻦ اﺳﺖ.
ﻣﻨﺒﻊ: ﺳﺎﯾﺖ ﺷﺮﮐﺖ ﭘﮕﺎه ﺳﯿﺴﺘﻢ
درباره این سایت